İlk başlarda baş edilebilir gibi görünse de zaman geçtikçe sevgiliyle paylaşılamayan her an çekilmez bir hal alacaktır. Yalnız izlenen bir filmdeki bir sahnede, ortak sevdiğiniz bir şarkı hiç ummadığınız bir anda kulağınıza çalındığında, yolda yürürken ilginç bir şey gördüğünüzde, izlediğiniz bir dizideki komik bir sahnede, arkadaşlarla yenilen bir yemekte kadeh kaldırırken, çektiğiniz bir fotoğrafın nasıl göründüğüne bakarken ve herhangi bir şeyi tek başınıza yaparken hep biraz daha fazla özlenecektir uzaktaki sevgili ve her seferinde kahredilecektir uzaklığa. Hafta sonları dönüşümlü olarak gerçekleştirilen git geller, sıkça yapılan telefon görüşmeleri de hiç bir zaman doyasıya yaşanan bir ilişkinin tadını veremeyecektir. Eğer şartlar müsaitse taraflardan biri diğerinin yanına taşınarak bu sorun çözülebilir ama bu da oldukça fedakarlık isteyen bir iştir. İşin doğrusu kaç kişi böyle bir fedakârlığı hak etmektedir? Diğer yandan hep aşık olunacak kişilerin farklı şehirlerde olması da ayrı bir ironi ve ayrı bir manşet konusudur.
LinkWithin
